Bağırmak istiyorum, bir şeyleri dağıtmak, günlerce sövmek, hiç durmadan ağlamak istiyorum. Tüm iliklerime kadar titrerken artık kızgınlığım bile benliğimde tutsak, susmak bilmeyen yakarışlar zihnimde ki ışıkları tek tek söndürüyor. Ah bu yük, ruhuma o kadar fazla ki karanlığın ortasında bir boşlukta öylece bakakalmışım misali; öylece bakıyorum boşluğa ve yitip gidiyor avuçlarımdan tüm değerlerim... Sahi Tanrı nerede şimdi? Ruhum yapayalnız ve paramparça, dilim lâl, kocaman bir boşluk, "Tanrı" desen çoktan gitmiş...
hiç geldi mi ki gitsin tanrı ? hep birlikte bağırmalıyız bütün insanlar..insanlığa doğaya yaptığımız zulümler..yaktığımız canlar için..
YanıtlaSil