 |
Aynı kalbin farklı yamaçlarından bakardık gökyüzüne
Köşe kapmaca oynar gibi ‘aşk’ geldiğinde kaçışırdık.
Ellerimiz hiç değmemişti birbirine
Sensizliğin esintileri işlerken içime..
Kaybettiğimiz bir şey kalmamıştı ardımızdaki aşktan başka.
Korkularımızı yitirmiştik kalbin tenhalarında.
Bekleyişlerimiz yoktu.
Varlık ya da yokluğun bir önemi de kalmamıştı.
Çünkü en kötü zindanlarda harap olmuş ruhlardık
Yaşamdan ziyade ölümün kestirmelerinde otostop çekerdik.
Gidişler sömürmüştü gelişleri!
‘Ben’ peşinde koşarken kaybetmiştik bizi..
Her neyse,
Bugün yeterince sevdim seni..
