Varlığın Josephine,
Zihnimde yas tutan meleklere bir ceza gibi…
‘- Hissediyorum…’
Huzurunda ‘aşk’ dilerken şimdi;
Öylece bakmak…
‘- Sessizliğe gömülü bir ruh…’
Susmak,
Gerçek olan hislere susamak…
‘- Daha ne kadar katlanabilirdim ki?’
Bir ‘an’ için, inanmak…
‘- Cehennem gibi…’
Ve tüm o aşk senfonisinin,
Bir damla gözyaşı ile son bulması…
‘- Oysa…’
Tanrı’nın acımasızlığı mıydı bu?
‘- Tanrı,
Bahşetmedi mi beni huzuruna?’
Bir ışıksız cenneti dileyemezdi elbet.
‘- Cennet, saklı değil miydi göz bebeklerinde?’
Hatırlıyorum da,
Ne de güzel severdim seni.
‘- Şimdi, tek hissettiğim…’
Yokluğun…
‘- Yaşadığım…’
Acı.
‘- Acı.’
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder