Labirent

Josephine,

Her ne kadar aldırış etmemeye dirensem de toprağın çamuruna, hissediyorum. Her geçen gün bu bataklıkta sürükleniyor ruhum. Benliğimde uçsuz bucaksız daimi bir karmaşa eşiğinde öylece oturmuş birkaç melodi mırıldanıyorum. Ve seyre dalıyorum anılara, akrep yelkovana karşı koyamıyor, yaşlanıyorum. Uğurladığım ruhların haddi hesabı yok, Tanrı kızgın. Kalbim iki can vermiş maziye, avuçlarımda geçmiş ve geleceğin oluşturduğu onlarca labirent; burada çıkış yok.   

  

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan 

Bir Ukte Özlem

Bugün evine geldim.

Her yerde arıyorum seni;

Duvarlarda siluetin,

Televizyon yayınında kelimelerin,

Anneannemin gözlerinde gözlerin...

-mışcasına anımsıyorum.

Özlüyorum; 

Yastığına başımı koyup,

Bakışmalarımızı hatırlıyorum.

Duvar saatinin tik takları beni zamanda sürüklemeye kâfi.

Ah ediyorum geleceğe, 

Bundandır bu kıyamet.

Karşıma gel,

Sandalyeden yaptığımız o penceremizden bakayım sana.

Tebessümünden yoksunum.

Gözlerim doluyor,

Karşında ağlamayacağıma söz vermiştim oysa...

Sensiz tam anlamıyla karanlıktayım.

Koruyamıyorum hiçbir şeyi,

Öyle bıraktım ki hayallerimi,

Boşlukta savruluyorum.

Bomboş baktığımda güçlü diyorlar bana...

Hissetmemek zannediyorlar,

Oysa ki en derinden hissediyorum.

Tanrı’nın bana en güzel mucizesiydin sen,

Yılların benden götüremediği tek şey budur.

Toprağına karışan gözyaşlarımdan filizlenen çiçekler; 

Bir gün kurduğumuz tüm düşler gerçek olacak... 

Bunu biliyorum, bunu hissediyorum.

Kavuşmamıza az kaldı,

Birkaç ay, birkaç gün...

Öyle özledim ki yanı başında uyumayı... 

Az kaldı.

Ruhun şad olsun geçmişim, geleceğim, her şeyim... 

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Sensizliğin Yıl Dönümü

Bugün karanlık bana, bugün ıssız.

Bugün bir veda havası, bugün kayıp....

Gözlerimden süzülen her yaşta uğurluyorum seni,

Her sene aynı günde bu kaçıncı ıstırap?

Bu, bugün, olmamalıydı.

Toprağından uzakta günler geçiyor,

Sensizliğin esintileri iliklerime işliyor.

Bugün biraz kızgın, biraz kırgın biraz da yas var üzerimde,

Sensizliğin yıl dönümü bugün,

Bugün, hiç gün doğmamalıydı.

Hep bir arayış var ruhumda,

Belki başka bir bedende karşıma çıkma umudunda,

Bir gelsen huzurunda diz çökeceğim.

Bir gelsen sımsıkı sarılacağım sana,

Bugün biraz hüsran var buralarda,

Bu, gün değil.

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Kaçış

'- İnançlarından arınmış bir ışıksızın dirilişi gibi öylesine sonsuz bir karanlığa sığınmaktı ki bu tasviri imkansızdı, bu bir kayboluştu. Tanrı'dan uzak herhangi bir yolda olabildiğince koşmaktı belki de nedensizce sömürülen ruhunu ondan azat etmek istercesine bir kaçıştı. Olabildiğince özgür olmak, her şeyi geride bırakmayı gerektirirdi.'

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Bugün Yeterince Sevdim Seni

Aynı kalbin farklı yamaçlarından bakardık gökyüzüne

Köşe kapmaca oynar gibi ‘aşk’ geldiğinde kaçışırdık.

Ellerimiz hiç değmemişti birbirine

Sensizliğin esintileri işlerken içime..

Kaybettiğimiz bir şey kalmamıştı ardımızdaki aşktan başka.

Korkularımızı yitirmiştik kalbin tenhalarında.

Bekleyişlerimiz yoktu.

Varlık ya da yokluğun bir önemi de kalmamıştı.

Çünkü en kötü zindanlarda harap olmuş ruhlardık

Yaşamdan ziyade ölümün kestirmelerinde otostop çekerdik.

Gidişler sömürmüştü gelişleri!

‘Ben’ peşinde koşarken kaybetmiştik bizi..

Her neyse,

Bugün yeterince sevdim seni..

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan