Bugün evine geldim.
Her yerde arıyorum seni;
Duvarlarda siluetin,
Televizyon yayınında kelimelerin,
Anneannemin gözlerinde gözlerin...
-mışcasına anımsıyorum.
Özlüyorum;
Yastığına başımı koyup,
Bakışmalarımızı hatırlıyorum.
Duvar saatinin tik takları beni zamanda sürüklemeye kâfi.
Ah ediyorum geleceğe,
Bundandır bu kıyamet.
Karşıma gel,
Sandalyeden yaptığımız o penceremizden bakayım sana.
Tebessümünden yoksunum.
Gözlerim doluyor,
Karşında ağlamayacağıma söz vermiştim oysa...
Sensiz tam anlamıyla karanlıktayım.
Koruyamıyorum hiçbir şeyi,
Öyle bıraktım ki hayallerimi,
Boşlukta savruluyorum.
Bomboş baktığımda güçlü diyorlar bana...
Hissetmemek zannediyorlar,
Oysa ki en derinden hissediyorum.
Tanrı’nın bana en güzel mucizesiydin sen,
Yılların benden götüremediği tek şey budur.
Toprağına karışan gözyaşlarımdan filizlenen çiçekler;
Bir gün kurduğumuz tüm düşler gerçek olacak...
Bunu biliyorum, bunu hissediyorum.
Kavuşmamıza az kaldı,
Birkaç ay, birkaç gün...
Öyle özledim ki yanı başında uyumayı...
Az kaldı.
Ruhun şad olsun geçmişim, geleceğim, her şeyim...
