Bir Ukte Özlem

Bugün evine geldim.

Her yerde arıyorum seni;

Duvarlarda siluetin,

Televizyon yayınında kelimelerin,

Anneannemin gözlerinde gözlerin...

-mışcasına anımsıyorum.

Özlüyorum; 

Yastığına başımı koyup,

Bakışmalarımızı hatırlıyorum.

Duvar saatinin tik takları beni zamanda sürüklemeye kâfi.

Ah ediyorum geleceğe, 

Bundandır bu kıyamet.

Karşıma gel,

Sandalyeden yaptığımız o penceremizden bakayım sana.

Tebessümünden yoksunum.

Gözlerim doluyor,

Karşında ağlamayacağıma söz vermiştim oysa...

Sensiz tam anlamıyla karanlıktayım.

Koruyamıyorum hiçbir şeyi,

Öyle bıraktım ki hayallerimi,

Boşlukta savruluyorum.

Bomboş baktığımda güçlü diyorlar bana...

Hissetmemek zannediyorlar,

Oysa ki en derinden hissediyorum.

Tanrı’nın bana en güzel mucizesiydin sen,

Yılların benden götüremediği tek şey budur.

Toprağına karışan gözyaşlarımdan filizlenen çiçekler; 

Bir gün kurduğumuz tüm düşler gerçek olacak... 

Bunu biliyorum, bunu hissediyorum.

Kavuşmamıza az kaldı,

Birkaç ay, birkaç gün...

Öyle özledim ki yanı başında uyumayı... 

Az kaldı.

Ruhun şad olsun geçmişim, geleceğim, her şeyim... 

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Sensizliğin Yıl Dönümü

Bugün karanlık bana, bugün ıssız.

Bugün bir veda havası, bugün kayıp....

Gözlerimden süzülen her yaşta uğurluyorum seni,

Her sene aynı günde bu kaçıncı ıstırap?

Bu, bugün, olmamalıydı.

Toprağından uzakta günler geçiyor,

Sensizliğin esintileri iliklerime işliyor.

Bugün biraz kızgın, biraz kırgın biraz da yas var üzerimde,

Sensizliğin yıl dönümü bugün,

Bugün, hiç gün doğmamalıydı.

Hep bir arayış var ruhumda,

Belki başka bir bedende karşıma çıkma umudunda,

Bir gelsen huzurunda diz çökeceğim.

Bir gelsen sımsıkı sarılacağım sana,

Bugün biraz hüsran var buralarda,

Bu, gün değil.

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Bir An Meselesi

"- Josephine,

Yaşamak, sensizlik ile avunacağım bir an meselesi

Ölüm ise uçsuz bucaksız sana koşacağım bir labirent...

Daima var olman için elimden geleni ardıma koymazdım oysaki;

Şimdi bir avuç toprağa bakıyorum ve umut ediyorum; geri gelmen için

Kim bilir sensizliğin kaçıncı yılının kaçıncı günündeyim.

Kaç defa gülümsemeye mecbur kaldım verdiğim sözden beri,

Ve kim bilir kaç kelimeye sığdırmak zorunda kaldım seni...

Senin affına sığınmak, belki de Tanrı'yı bile es geçmektir.

Şu sıralar yüzüm yok toprağına dokunmaya...

Bir bilsen, ki bilirsin...

Ne kadar özledim..."

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Ah Bir Görsem

"- Seni özlüyorum."

Yine gözlerim dalıyor uzaklara,

Günler geçiyor, haftalar, yıllar...

Sensizlik; bastırılamayacak bir hâl alıyor.

İliklerimde Şubat soğuğu,

Toprağın geliyor aklıma, susuyorum.

Bana bahsettiğin o Tanrı nerede şimdi?

Sevgiden yoksun bir avuç insan görüyorum.

Savaşlar, katliamlar, yalanlar, dolanlar...

Neden bana öğrettiğin tek şey aşktı?

Şimdi onların tabirinde delinin tekiyim.

Sana ihtiyacım var.

Yoksun.

Gözlerim doluyor huzurunda,

Her anıya sığdırmak istiyorum siluetini.

Fakat her an anlıyorum kendimi kandırdığımı...

O sen değilsin,

Oda sen değilsin.

Sen bambaşkaydın.

Öyle korkuyorum ki teninin bir zerreciğini bile hatırlayamamaktan.

Bir bilsen; bir saniye kavuşmak için neleri göze alacağımı..

"Ah! Bir görsem..."

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Çanlar Eşliğinde

"- Gün ağarıyor..."

Bir tutam hüzün vaftiz ediliyor Tanrı'ya,

Ruhlar seni yankılarken gece hırslanıyor.

Sahi neredesin Josephine,

Benim kadınım...

"-Çanlar eşliğinde..."

Bir ışıksızın avucunda çırpınırcasına,

Karanlıktan kaçıyorum.

Ne duymak istiyorum,

Ne de görmek...

Hadi gel ve dirilt beni.

"-Yalnızca hissetmek istiyorum."

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Özlüyorum Jessica

'- Ne olmak istiyorsun?' dediler.

'- Sadece bir mezar.' dedim.

Gözlerinde ki o şaşkınlık;

Hiçbir şey bilmemelerinden kaynaklanıyordu.

Ne biliyorlardı ki onlar;

Ruhum mezara girmek için çırpınırken

Toprağın üzerinde olmanın verdiği kabusu...

Kim biliyordu ki?

Labirentin içinde kaybolan küçük kız misali;

Bir oraya bir buraya sürüklenişimi...

Kim izliyordu ki?

Kelimeler dudaklarımdan süzülüp giderken

Anıların gözlerimden birer birer akışını...

Kim hissediyordu ki?

Oysa hiç düşünmemiştim.

Bir gün sana 'anı' diye hitap edeceğimi...

Ah,

Şimdi...

Ruhum bir hapishanede sanki,

Kazmak istiyorum;

Kaçmak istiyorum.

Senin toprağında bir mezar olmak istiyorum.

Seni özlüyorum.

Ruhun şad olsun geçmişim, geleceğim, her şeyim... 

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan