Bir Ukte Özlem

Bugün evine geldim.

Her yerde arıyorum seni;

Duvarlarda siluetin,

Televizyon yayınında kelimelerin,

Anneannemin gözlerinde gözlerin...

-mışcasına anımsıyorum.

Özlüyorum; 

Yastığına başımı koyup,

Bakışmalarımızı hatırlıyorum.

Duvar saatinin tik takları beni zamanda sürüklemeye kâfi.

Ah ediyorum geleceğe, 

Bundandır bu kıyamet.

Karşıma gel,

Sandalyeden yaptığımız o penceremizden bakayım sana.

Tebessümünden yoksunum.

Gözlerim doluyor,

Karşında ağlamayacağıma söz vermiştim oysa...

Sensiz tam anlamıyla karanlıktayım.

Koruyamıyorum hiçbir şeyi,

Öyle bıraktım ki hayallerimi,

Boşlukta savruluyorum.

Bomboş baktığımda güçlü diyorlar bana...

Hissetmemek zannediyorlar,

Oysa ki en derinden hissediyorum.

Tanrı’nın bana en güzel mucizesiydin sen,

Yılların benden götüremediği tek şey budur.

Toprağına karışan gözyaşlarımdan filizlenen çiçekler; 

Bir gün kurduğumuz tüm düşler gerçek olacak... 

Bunu biliyorum, bunu hissediyorum.

Kavuşmamıza az kaldı,

Birkaç ay, birkaç gün...

Öyle özledim ki yanı başında uyumayı... 

Az kaldı.

Ruhun şad olsun geçmişim, geleceğim, her şeyim... 

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Çanlar Eşliğinde

"- Gün ağarıyor..."

Bir tutam hüzün vaftiz ediliyor Tanrı'ya,

Ruhlar seni yankılarken gece hırslanıyor.

Sahi neredesin Josephine,

Benim kadınım...

"-Çanlar eşliğinde..."

Bir ışıksızın avucunda çırpınırcasına,

Karanlıktan kaçıyorum.

Ne duymak istiyorum,

Ne de görmek...

Hadi gel ve dirilt beni.

"-Yalnızca hissetmek istiyorum."

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Yok Oluş

Ve şimdi ne yapmalıyım Josephine,

Ruhum yanıyor.

Tanrı kızgın !

Yerle bir olmuş günahlar,

Toprağa bir bir gömülüyor !

Ve ben,

Beklentilerimin oldukça gerisinde

Düşlerimden yoksun,

Bir zerre ardında;

''- Cennetten utanıyorum. ''

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Ve Bir Özlem Daha

‘- Boş bir bekleyiş,

Bir kış günü,

Ve bir özlem daha…’

İşte sarılıp yakılmayı bekleyen bu üçlü,

Benliğimdeki en yüce karmaşa…

Bir labirentte yapayalnız kalmış bir ruh gibi

Yas tutuyorum, var olmayışına..

‘- Belki bir dilek hakkım olsa…’

diye başlayan cümlelere sürgün ediyorum seni.

Tanrı’ya kızıyorum.

Çünkü;

‘’ -Her anı,

Her siluette,

Farklı bir replik ile aynı sahnede bizi, hem var ediyor hem de yok ediyor..’’

- Neden seni hak etmemiş olabilirim, Josephine?

Oysa küçük bir kız çocuğuydum.

Ve var olmalıydın.

‘- Seni, seninle yaşamalıydım Josephine.’

Bir uyuşturucu eşliğinde olmamalıydı bu.

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Özlüyorum Jessica

'- Ne olmak istiyorsun?' dediler.

'- Sadece bir mezar.' dedim.

Gözlerinde ki o şaşkınlık;

Hiçbir şey bilmemelerinden kaynaklanıyordu.

Ne biliyorlardı ki onlar;

Ruhum mezara girmek için çırpınırken

Toprağın üzerinde olmanın verdiği kabusu...

Kim biliyordu ki?

Labirentin içinde kaybolan küçük kız misali;

Bir oraya bir buraya sürüklenişimi...

Kim izliyordu ki?

Kelimeler dudaklarımdan süzülüp giderken

Anıların gözlerimden birer birer akışını...

Kim hissediyordu ki?

Oysa hiç düşünmemiştim.

Bir gün sana 'anı' diye hitap edeceğimi...

Ah,

Şimdi...

Ruhum bir hapishanede sanki,

Kazmak istiyorum;

Kaçmak istiyorum.

Senin toprağında bir mezar olmak istiyorum.

Seni özlüyorum.

Ruhun şad olsun geçmişim, geleceğim, her şeyim... 

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan

Hiç Bitmeyecekmiş Gibi

‘Hafiften çalan bir melodinin eşliğinde intihar ederken hayallerim…’

Ben yine sadece ‘- Seviyorum.’

Düşünüyorum da;

Haklıydın.

‘ – Gerçek hiç bu kadar gerçek olmamıştı.’

Belki de ben gözlerimde ki perdeyi indirip hiç gerçekçi bakmamıştım.

Öyle ya; 

Hayallerde yaşardım.

‘- Seninle kurduğumuz o hayallerde…’

- Gitmeyecektin değil mi?

Hep yanımda kalacaktın.

Ah, adam

Hayallere aldanmıyorum artık;

- Neden biliyor musun?

Çünkü

Hayallerde bile uzaktasın…

Ebru Yenicevardarlı Ağırcan